เฮียใช้ ตัดสินใจกราบลา ย้อย ไปตั้งต้นชีวิตใหม่กับ อรพรรณี ที่กรุงเทพฯ ย้อยใจหาย อาตง กับ อาซา มาส่งใช้ที่สถานีรถไฟ ใช้บอกกับน้องทั้งสอง ว่าเขารักเรณูด้วยใจจริง และจะไม่มีวันลืม เรณู อาซาพา จันตา มาเยี่ยมเรณูที่พยุหะคีรี และตอนนี้ เรณู ก็ท้องโตขึ้นมากแล้ว อาซาบอกว่า ย้อยยกตึกแถวที่ปากน้ำโพให้ตนเอง ภายภาคหน้า อาซากับจันตาจะมาค้าขายด้วยกันต่อ ระหว่างที่ทุกคนกำลังพูดคุยกันอย่างสนุกสนาน จินกร ก็เดินมาพอดี จินกร ขอโทษจันตา และขอบคุณที่อาซาดูและจันตาเป็นอย่างดี จินกร และอาซา เป็นมิตรที่ดีต่อกัน จินกร เฝ้าวนเวียน มาตัดเสื้อที่ร้าน วรรณา จนเรณูมองออกว่าจินกร มาจีบวรรณา
พิไล ออกเงินกู้ให้กับคนในตลาดขูดเลือดขูดเนื้อ เก็บดอกแพงจนคนเริ่มไม่ชอบใจและขู่จะฆ่า หากพิไลยังรีดเนื้อขนาดนี้ พิไลอยู่บ้านคนเดียวจึงเริ่มหลอนด้วยความกลัว อาตงถูกมีดของพิไลแทงเข้าแบบเฉียดๆ โชคดีที่ไม่เป็นอะไรมากนัก พิไลขอร้องให้ย้อยช่วยพูดกับตง ให้กลับไปนอนที่บ้านบ้าง เพราะกลัวติ๋มมาหาพิไล ยังคงอาฆาตแค้นที่พิไลให้เชิดทำเธอเสียโฉม เจ๊อ๋า บอกให้พิไลหาลูกจ้างมานอนเป็นเพื่อนสักคน แต่พิไลก็ยังระแวงไม่หาย พิไลคลั่งจนไม่ได้สติ ย้อยให้ ป้อม ไปตามหมอสมดีมาดูให้ และให้อาซาไปตามพิกุล แม่ของพิไลมาด้วย
บุญปลูก มาช่วย ตง เก็บเสื้อผ้าให้พิไลที่บ้าน ตงพบสร้อยของย้อยที่พิไลขโมยมา แล้วโทษว่าเป็นฝีมือเรณูทำให้เขารู้ความจริง ว่าพิไล ใส่ความเรณู หมอสมดี มาถึงร้านย้อย พิไลยิ่งกลัว ว่าตนเอง จะมีสภาพเหมือนย้อย วันที่หมอสมดีมาทำพิธีให้ ป้าเม้าโทษว่าเรณูทำของใส่พิไล แต่ติ๋มปรากฏตัวขึ้นเสียก่อน และบอกว่าพิไลทำตัวเอง ติ๋ม สาธยายความชั่วที่พิไล ร่วมมือกับเชิด ให้ชาวบ้านฟังกันอย่างถ้วนหน้า พิไลแค้นใจ เล่าความน้อยเนื้อต่ำใจที่ต้องเป็นสะใภ้รองของย้อย และเงินทอง ร้านค้าที่ยังไม่ได้เป็นของตัวเองเสียที จนต้องทำทุกวิถีทาง แม้กระทั่งปลดสร้อยคอย้อย แล้วโยนความผิดให้เรณู ย้อย อาซา อาตง จันตา ชาวบ้านทุกคนต่างได้ยินกันทั่ว รับไม่ได้กับความชั่วร้ายของพิไล พิกุลปลอบใจพิไลให้หยุดทุกอย่าง แต่ก็สายเกินไป ติ๋มยังอาฆาตแค้นย้อยที่ยึดบ้านของพ่อแม่ตนเอง จนทั้งสองตรอมใจตาย ติ๋มสาบแช่งย้อยไม่หยุด ก่อนที่จะเดินจากไป
หมอสมดีให้พิไลตั้งสติ ปล่อยวางกับทุกอย่างที่เกิดขึ้น พิไลได้สติ กราบขอโทษย้อยกับทุกอย่างที่ผ่านมา ย้อยเองก็ขอโทษที่ทำให้พิไลต้องกลายเป็นแบบนี้ ทั้งสองอโหสิให้กัน พิไลฝากโฉนดที่ดิน ให้ตงนำไปคืนชาวบ้านที่เอามาจำนองไว้ แล้วเอาดอกเบี้ยให้กับย้อยไป เป็นเงินกงสี พิไลบอกกับประสงค์ ว่าจะถือศีลบวชชีซักปีนึง ถึงมันจะล้างบาปที่เคยทำเอาไว้ไม่ได้ แต่อย่างน้อย ตนเองก็ต้องเริ่มสะสมบุญเอาไว้บ้าง ถ้าปีหนึ่ง เอาตงจอคนที่ดีกว่าตน คู่ควรเหมาะสมกัน แล้วจะแต่งงานใหม่เธอก็จะยินดีด้วย ถ้าพิไล จะกลับมาชุมแสงอีกที ก็กลับมาเพื่อหย่าให้เท่านั้น พิไลขอโทษตงกับทุกสิ่งทุกอย่าง พิไลกอดลาอาตงเป็นครั้งสุดท้าย
ติ๋มเองก็ปลงกับทุกอย่าง เลิกก่อบาปก่อกรรม ซึ่งกันและกัน ติ๋มอาผัวฝรั่งมาอวดเรณูที่ท้องแก่ใกล้คลอด ประนอมก็เก็บเงินจะไปซื้อที่กลับไปทำนาที่บ้าน หวานก็จะเรียนเสริมสวย เปิดร้าน เลิกอาชีพนี้เสียที กมลชวนย้อยไปอยู่ด้วยกันที่ปากน้ำโพ แล้วให้ประสงค์กับบุญปลูกอยู่ดูแลร้านที่ชุมแสง แต่ย้อยไม่ยอม ยังรอที่จะอยู่ที่นี่ เลือกที่จะตาย กับเรณู สะใภ้ที่ย้อยรัก เรณู เจ็บท้องคลอดลูกพอดี จินกร อยู่ที่ร้านกับ วรรณา ด้วยจึงรีบพาเรณูไปโรงพยาบาล เรณูคลอดลูกชายเธอตั้งชื่อว่าประณต
ใช้คิดถึงแม่ จึงกลับมาหาย้อยที่บ้าน อรตามมาด้วย ย้อยทำใจยอมรับกับทุกสิ่ง ไม่แสดงท่าทีรังเกียจอรพรรณี ทั้งที่ในใจยังคงนึกถึงเรณู อรพรรณีทำทีรังเกียจร้านเก่า ห้องหับที่แสนจะคับแคบ จนใช้เองเริ่มนึกถึงเรณูที่ไม่เคยรังเกียจตน ใช้ปรับทุกข์กับตงและอาซา ว่าถูกญาติของอรพรรณีดูถูกที่จน แต่ก็ต้องทน อรยังพูดดูถูกย้อยที่ต้องปากกัดตีนถีบ เป็นแม่ค้าในตลาด ส่วนอรพรรณียังคุยอวดว่าที่บ้านรวย ทรัพย์สมบัติมากมาย ย้อยจึงบอก ยกใช้ให้อรพรรณีนำไปเลี้ยงให้ดี และให้ใช้ลืมเรณูได้สักวัน
ย้อยพาทุกคนไปกินข้าวด้วยกัน มอบแหวนทับทิมให้ใช้สวมให้อร ยอมรับเป็นคนบ้านแบ้ และบอกให้ใช้ดูแลอรให้ดี ลืมเรณูให้ได้ ใช้ร้องไห้ อรยอมรับย้อยมากขึ้น เรณูทั้งเลี้ยงลูก ทั้งขายขนม โชคดีที่จินกรมาช่วยที่ร้านอีกคน เรณูบอกให้วรรณาใจอ่อนกับจินกรได้แล้ว
ขอบคุณภาพจาก : Ch3Thailand / IG : actart_gen