ในโอกาส “วันครูแห่งชาติ” ทัพศิลปินจาก “ยุ้งข้าวเรคคอร์ด” นำโดยศิลปินรุ่นพี่อย่าง จ่อย รวมมิตร, ป๊อปปี้ ปรัชญาลักษณ์, ซัน วงศธร ร่วมด้วยศิลปินน้องใหม่ล่าสุดจากไมค์ทองคำ ซีซั่น ๘ ฟอร์ม ชลพิพรรธณ์, วิทย์ สุวิทย์, หมิว เขมจิรา และเนย จิตรเลขา เป็นตัวแทนศิลปิน “ยุ้งข้าว เรคคอร์ด” ร่วมน้อมรำลึกถึงพระคุณของ ครู ผู้เปรียบเสมือนเรือจ้างที่คอยเทียวส่งศิษย์ให้ถึงฝั่งฝัน โดยไม่หวังสิ่งตอบแทน ผู้ที่พร้อมเสียสละทำหน้าที่สุดยิ่งใหญ่ ทั้งคอยอบรม สั่งสอน ประสิทธิประสาทวิชาความรู้ให้กับศิษย์คนแล้วคนเล่าอย่างไม่มีเหน็ดเหนื่อย ซึ่งตัวแทนของศิลปินจาก “ยุ้งข้าวเรคคอร์ด” ขอร่วมน้อมรำลึกถึงพระคุณของ ครู ณ โอกาสนี้
จ่อย รวมมิตร สำหรับผม ครู คือผู้ที่ปิดทองหลังพระ คือคนที่คอยพร่ำสอน คือผู้ให้ที่อยู่เบื้องหลัง คำว่า ครู ผมว่ามันยิ่งใหญ่มากนะครับ และเราทุกคนต่างก็ต้องมีครูที่คอยพร่ำสอนชี้แนะกันทุกคน ทั้งครูที่สอนเราในโรงเรียน หรือมหาวิทยาลัย รวมถึงครูในชีวิต ในสายงานอาชีพ ผมเองก็ต้องขอน้อมคารวะ และขอบพระคุณคุณครูทุก ๆ คนในโลกใบนี้ ที่ยอมเป็นผู้สร้าง ผู้ปิดทองหลังพระให้กับศิษย์ทุก ๆ คน และครูที่ผมอยากจะขอบพระคุณเป็นพิเศษก็คือ “ครูสลา คุณวุฒิ” ครับ ที่ทำให้ผมเป็น “จ่อย ไมค์ทองคำ” เป็นศิลปินสังกัด ยุ้งข้าว เรคคอร์ด จนได้มีผลงานเพลงเป็นของตัวเองมาจนถึงทุกวันนี้ครับ แม้ว่าผมจะไม่สามารถกลับไปตอบแทนคุณครูทั้งหมดได้ แต่ผมก็ทำตามคำสอนของคุณครูทุกท่าน เป็นคนดีของสังคม พัฒนาตัวเองเป็นการตอบแทนพระคุณครูในทุกๆวันครับ
ป๊อปปี้ ปรัชญาลักษณ์ คุณครู ท่านคือคนที่เราไม่เคยลืม และไม่ควรลืมค่ะ ตั้งแต่เด็กนอกจากพ่อ แม่ ออกจากบ้านก็ไปโรงเรียน ครูก็เปรียบเหมือนพ่อแม่คนที่ 2 ของเรา ที่คอยดูแล อบรม พร่ำสอน ให้ความรู้ ให้รู้จักการใช้ชีวิต คำว่า “ครู” สำหรับหนูมันยิ่งใหญ่มากค่ะ เพราะครูท่านต้องเสียสละมากมายทั้งเวลาส่วนตัว และหลาย ๆ อย่างเพื่อมาดูแลลูกศิษย์อย่างพวกเรา หนูอยากขอขอบพระคุณคุณครูทุก ๆ ท่านจากใจจริงค่ะ และอยากขอบคุณ “คุณครูเกด, ครูขวัญตา และผอ.เลิศสิน” ที่ช่วยผลักดัน เปลี่ยนหนูจากเด็กขี้อาย ให้กล้าแสดงออก ให้โอกาสสอนสั่งสนับสนุนหนูบนเส้นทางเพลงลูกทุ่ง รวมถึงคณะกรรมการอย่าง ครูสลา, อาโน้ต, แม่สุนารี, ครูเทียม และ แม่นาง ศิริพร ที่ทำให้เป็น “ป๊อปปี้ ยุ้งข้าวเรคคอร์ด” จนวันนี้ค่ะ สุดท้ายหนูขอกราบอาราธนาคุณพระฯ ช่วยคุ้มครอง ปกป้อง คุณครูทุก ๆ ท่านให้มีความสุขมาก ๆ ในทุก ๆ วันนะคะ ขอบพระคุณค่ะ
ซัน วงศธร ในวาระ “วันครูแห่งชาติ” ก่อนอื่นเลย ซันก็อยากจะกราบขอบพระคุณ คุณครูทุก ๆ ท่าน ทั้งในชีวิตของซัน และของทุกๆคน ท่านต้องเหน็ดเหนื่อยกับลูกชาวบ้านอย่างพวกเรา ที่ท่านเอ็นดูเหมือนลูกตัวเอง ใส่ใจอบรม ให้แนวทาง อย่างไม่เหน็ดไม่เหนื่อย ซันขอกราบคุณครูทุกท่านด้วยหัวใจจริงๆครับ ที่อยากขอบคุณเป็นพิเศษก็คือ “คุณครูดิเรก, ครูตั๊ก” ที่จุดประกาย มองเห็น่ความสามารถในการร้องเพลงลูกทุ่งของซัน ผลักดันจนทำให้พ่อและแม่ได้รู้ว่า ซันสามารถร้องเพลงเป็น และเปิดทางสนับสนุนส่งเสริมซันมาโดยตลอดครับ รวมถึง “คุณครูสลา แม่สุ สุนารี, อาโน้ต, ครูเทียม” ที่คอยติชมแนะนำจนทำให้ความฝันซันเป็นจริงและมีวันนี้ได้ครับ ซันก็อยากอวยพรให้คุณครูทุก ๆ ท่านมีความสุขมากๆ ครับ พร้อมขอเป็นกำลังใจให้ท่านกับหน้าที่ครู ที่ต้องอดทนเสียสละมาทั้งชีวิต ซันรักครูทุก ๆ คนนะครับ ขอบคุณครับ
ฟอร์ม ชลพิพรรธณ์ สำหรับผม ครู คือผู้ที่มีแต่ให้ คือผู้สอน ครูเป็นเหมือนผู้ปกครองแทนพ่อ แม่เรา เพราะเราต้องอยู่โรงเรียนมากกว่าที่ต้องอยู่กับพ่อแม่ ครูสอนเราทั้งวิชาการ สอนทั้งเรื่องการประพฤติตัว สอนให้เรารักและสามนัคคีกัน สอนทุกอย่างจนทำให้เราเอามาใช้ชีวิตในสังคมได้ ผมว่าครูก็ลำบากมากนะครับเพราะครูคนนึง มีลูกศิษย์มากมาย มาต่างจากหลากหลายครอบครัว เอาจริง ๆ ก็น่าปวดหัวเหมือนกันนะครับ ต้องเสียสละมาก ๆ เลยครับ ผมก็อยากขอขอบพระคุณและน้อมรำลึกถึงพระคุณของครูทุก ๆ คนเลยครับ และขอให้ ครู มีความสุขมาก ๆ สมประสงค์ทุกสิ่งมุ่งหมายนะครับ สุดท้ายผมขอบพระคุณทีมงานยุ้งข้าวเรคคอร์ด และทีมงานไมค์ทองคำทุก ๆ คน ตั้งแต่ผู้บริหาร พี่ๆคนทำงานทุกฝ่าย คณะกรรมการทุก ๆ ท่าน เพราะทุกท่านก็คือครูอีกคนบนถนนสายอาชีพของเพลงลูกทุ่งของฟอร์มครับ
วิทย์ สุวิทย์ ผมว่า ครู คือพ่อแม่คนที่ 2 ของเรา คือผู้มอบวิชาความรู้ อบรมบ่มนิสัย ขัดเกลาความประพฤติ ครูนี่เหนื่อยนะครับ สอนทั้งชีวิต ดูแลลูกศิษย์เหมือนลูกหลานของตนเอง ใส่ใจมาก ๆ ผมอยากขอขอบพระคุณครู เกรียงไกร ไชยเสนา เป็นพิเศษครับ ท่านเปรียบเหมือนพ่อแม่ผมอีกคนนึงเลยครับ ดูแลผมทั้งเรื่องเรียน เรื่องส่วนตัว รวมถึงผลักดันทั้งเรื่องของการร้องเพลง การเดิมตามฝันบนเส้นทางสายดนตรี เป็นพ่อครูที่มีแต่ให้มาก ๆ ครับ และขอบพระคุณ ครูสลา, อ.โน๊ต, ครูสุ สุนารี, ครูเทียม ที่ทำให้ผมได้มาเป็นศิลปินในวันนี้ครับ ขอให้ครูทุก ๆ ท่านสุขภาพแข็งแรง อยู่คู่กับศิษย์ไปนาน ๆ นะครับ
หมิว เขมจิรา อย่างที่เค้าเคยเปรียบไว้เลยค่ะ ครู อาจเปรียบเป็นเหมือนเรือจ้าง ส่งศิษย์ให้ถึงฝั่ง ต้องทำแบบนี้ตลอดเกือบทั้งชีวิต ครูคือพ่อแม่คนที่ 2 สำหรับหนูนะคะ ทำให้เราโดยที่ไม่เคยหวังอะไรตอบแทนเลย สั่งสอนทั้งวิชาการ จริยธรรม ความสามารถพิเศษ เพียงให้เราเป็นคนดี และมีชีวิตที่ดีในสังคม หนูอยากจะขอบพระคุณ ครูเพ็ญศรี เป็นพิเศษนะคะ ท่านคือผู้ให้สำหรับหนู ช่วยเหลือหนูทุกอย่าง ผลักดันทั้งเรื่องเรียน เรื่องร้องเพลง พาไปตระเวณประกวดดูแ ลหนูเหมือนเป็นลูกแท้ ๆ เลย วันนี้หนูได้เป็นศิลปินแล้วนะคะ หนูไม่รู้ว่าครูดูหนูอยู่มั้ย แต่ที่ผ่านมาหนูไม่เคยลืมเลยนะคะ อยากขอบพระคุณครูผ่านสื่อตรงนี้ด้วยนะคะ ถ้าไม่มีครูวันนั้น ก็คงไม่มีหนูในวันนี้ สุดท้ายหนูก็ขอขอบพระคุณครูทุกๆ ท่าน ครูสลา, พ่อโน๊ต, แม่สุ สุนารี, ครูเทียม และขอให้ครูทุกท่านมีความสุขมากๆ นะคะ
เนย จิตรเลขา สำหรับหนู ครู คือผู้ให้ คือผู้มีพระคุณรองลงมาจากพ่อแม่ เป็นเหมือนพ่อแม่คนที่2 ของเราทำให้เราโดยไม่ต้องการสิ่งตอบแทน ทั้งสั่งสอน อบรมบ่มนิสัย ทนเหนื่อยกับลูกชาวบ้าน เพราะคำว่า เป็นลูกศิษย์ ทำแบบไม่ย่อท้อด้วยนะคะ อยากขอบพระคุณ ครูวาสนา ผลอินทร์หอม เป็นพิเศษค่ะ เพราะท่านคือครูสอนร้องเพลงให้หนูตั้งแต่เด็กๆน้อยๆ ช่วยเหลือหนูทุกอย่าง ซัพพอร์ทหนูเป็นอย่างดีส่งเสริมหนูจนหนูได้มาเป็นศิลปินที่ ยุ้งข้าว เรคคอร์ดอย่างวันนี้ ขอบพระคุณทีมครูล่าสุดอย่าง ครูสลา, ลุงโน๊ต, ครูสุ, ครูเทียม ด้วยค่ะ หนูก็อยากให้คุณครูทุก ๆ ท่านมีความสุข สุขภาพดี แข็งแรงอยู่เป็นร่มโพธิ์ร่มไทรให้ลูกศิษย์ตลอดไปนะคะ และอยากให้ลูกศิษย์ระลึกถึงพระคุณของคุณครูเสมอ เป็นคนดี เพื่อแสดงความกเวทิตาให้ท่านกันนะคะ