จากข่าวสุดเศร้ากับการสูญเสีย พ่อดม ชวนชื่น หรือ อุดม ทรงแสง ดาวตลกอาวุโสที่จากไปอย่างสงบด้วยโรคมะเร็งตับระยะสุดท้ายในวัย 83 ปี ซึ่งพิธีรดน้ำศพจัดขึ้นในวันนี้ (25 ธันวาคม 2561) เวลา 15.00 น. ณ ศาลา 1 วัดนวลจันทร์ โดยมีนักแสดงตลกทั่วฟ้าเมืองไทย ทั้งชวนชื่น-เชิญยิ้ม อาทิ โน้ต เชิญยิ้ม, เป็ด เชิญยิ้ม, ถั่วแระ เชิญยิ้ม, ชูศรี เชิญยิ้ม, นุ้ย เชิญยิ้ม, เจี๊ยบ เชิญยิ้ม, ดู๋ ดอกกระโดน, เอกชัย ศรีวิชัย และคนอื่นๆ อีกมากมายมาร่วมพิธีรดน้ำศพด้วย แขกเหรื่อพร้อมใจกันใส่ชุดสีชมพูตามความต้องการของ พ่อดม ที่เคยสั่งเสียเอาไว้ว่าให้ทุกคนใส่สีชมพูมาร่วมงาน ส่วนลูกๆ ขอใส่สีขาวก่อนเพื่อทำพิธีกรรมรับศพในช่วงเช้าแล้วจะเปลี่ยนใส่สีชมพูตามความต้องการของพ่อในช่วงสวดอภิธรรมเวลา 19.00 น. บรรยากาศเป็นไปอย่างโศกเศร้าเคล้าน้ำตา…
ลูกๆ ของ พ่อดม นำโดย แจ๊ส ชวนชื่น, จิ้ม ชวนชื่น, จอย ชวนชื่น, แฮ็ค ชวนชื่น ฯลฯ เปิดใจให้สัมภาษณ์พูดถึงพ่อด้วยรอยยิ้ม ตั้งใจทำตามความต้องการทุกอย่างของพ่อ ทั้งเรื่องการใส่ชุดสีชมพูและจัดการแสดงมหรสพ งานรื่นเริงในช่วงหลังจากสวดอภิธรรมเสร็จแล้วในเวลา 20.00 น. ทั้งลิเก รำวง ตลก คอนเสิร์ต ตอนนี้ทุกคนยังไม่อยากเชื่อว่าพ่อจะจากไปแล้ว ไม่คิดว่าจะเร็วขนาดนี้ ยังรู้สึกว่าพ่ออยู่ด้วยตลอดเวลา ถึงยังไงพ่อก็อยู่ในใจลูกทุกคนเพียงแค่ไม่มีตัวตนให้เห็น พี่น้องเตือนกันตลอดว่าเราต้องรักกันเพราะมีกันอยู่เท่านี้ พร้อมเผยปริศนาคาใจว่า พ่อดม เคยพูดว่ามีลูกทั้งหมด 15 คน ก่อนตายก็ทำมือบอกจำนวนลูกว่า 15 คน แต่เท่าที่รู้กันคือมี 14 คน มั่นใจว่าพ่อจำได้และไม่หลงลืมลูก ประกาศตามหาลูกคนที่ 15 ซึ่งจะมาปรากฏตัวในงานพ่อหรือเปล่านั้นไม่มีใครรู้…
แจ๊ส “วันนี้เป็นวันแรก เราไปกันที่โรงพยาบาลพระนั่งเกล้าตอน 11 โมง เพื่อไปรับศพพ่อมาที่นี่ครับ ลูกๆ ทุกคนก็อยู่กันครบทุกคนและยังมีพี่ๆ น้องๆ ที่เป็นตลก รวมถึงญาติๆ ก็มาด้วยครับ เพิ่งเห็นเหมือนกันตอนที่พี่จิ้มเปิดคลิปตอนที่พ่อสั่งเอาไว้ว่าให้ใส่สีชมพู และมีมหรสพ มีนู่นนี่นั่นอย่างที่ได้เห็นกันเลยครับ”
จอย “ต้องขอกราบขอบพระคุณพี่ๆ น้องๆ ที่ให้ความสนใจกับพ่อ และใส่ใจที่จะใส่ชุดสีชมพูมาเพื่อเป็นการตอบสนองในนโยบายของพ่อเองที่อยากให้เป็นแบบนี้ รู้สึกว่าทุกคนตื่นเต้นและเหมือนมีปรากฏการณ์ใหม่อะไรก็ไม่รู้ที่ทำให้รู้สึกว่ามันก็ดีนะ เป็นตัวของตัวเอง ขนาดตอนที่พ่ออยู่ก็ยังสร้างความสนุกสนานให้กับทุกคน ให้ทุกคนมีรอยยิ้ม แค่นี้เราก็รู้สึกปลื้มใจแล้ว”
จิ้ม “ที่วันนี้เรายังใส่สีขาวกันอยู่ ก็เพราะว่าเราไปอยู่ช่วงพิธีกรรมที่ไปรับพ่อมาและช่วงรดน้ำ เราก็ยังใส่สีขาวก่อน แต่เดี๋ยวช่วงเย็นเราจะเปลี่ยนเป็นใส่สีชมพูหมดตามที่พ่อบอกไว้ สิ่งที่พ่อฝากฝังไว้ก็เป็นอย่างตามคลิปเลยครับ”
จุ๋ม “พ่อไม่ค่อยสั่งเสียนะ เพราะเหมือนเขาก็ไม่คิดว่าจะไปเหมือนกัน ขนาดตอนที่พ่อยังนอนให้น้ำเกลืออยู่ที่โรงพยาบาล เขาก็ยังรับมุกเล่นกับลูกตลอด แม้แต่ตอนที่แกป่วย ก็ไม่อยากให้เสียใจ”
หลุยส์ “ตอนนี้เราก็ทำทุกอย่างในสิ่งที่พ่อชอบ เรารู้ว่าพ่อชอบอะไร พ่อชอบลิเก ดนตรี การแสดง เราก็จัดทุกอย่างที่พ่อชอบเลยครับ”
จิ้ม “ที่พ่อชอบแน่ๆ เลยคือพ่อชอบมีเมียเยอะครับ แต่พ่อก็ได้ทิ้งปมปริศนาไว้คือเรานับได้ทั้งหมด 14 คน แต่พ่อบอกเขามีลูก 15 คน ทีนี้คนที่ 15 เราก็อยากให้ปรากฎตัว เพราะก่อนพ่อเสีย พ่อก็ยังทำมือว่ามี 15 คน”
หลุยส์ “อันนี้ก็ยังไม่แน่ใจนะครับ อาจจะเป็นเรื่องที่พ่อจำได้ หรือไม่ได้ ก็ไม่รู้”
จอย “แต่หนูมั่นใจว่าพ่อไม่หลง พ่อจำได้ แต่เขาจะปรากฎตัวหรือเปล่าไม่รู้”
หลุยส์ “แต่ถ้าจะปรากฎตัวแล้วมาขอแบ่งสมบัติ เราบอกไว้ก่อนว่าเราไม่มีอะไรให้นะ เพราะพ่อมีแค่รองเท้า 20 กว่าคู่”
จิ้ม “ตอนนี้ที่เห็นมี 13 คน เพราะอีกคนเขาเสียไปก่อนแล้ว”
จอย “ในระหว่างที่พ่อรักษาตัว เราพูดคุยกันตลอดค่ะ มันจะมีกลุ่มพี่น้องที่คุยเรื่องการรักษาของพ่อมาตลอดว่าเราจะมาทิศทางไหนและทำอะไรกัน ส่วนตัวจริงๆ เราก็ไม่มีใครคาดคิดว่าพ่อจะไปเร็วขนาดนี้ รู้สึกว่าพ่อไปเที่ยวต่างประเทศ”
แจ๊ส “เหมือนเขายังอยู่กับเรานะ เขายังอยู่ในใจเรา เพียงแค่เขาไม่มีตัวตนให้เราเห็นแล้ว”
หลุยส์ “เอาจริงๆ เราไม่ได้คิดว่าพ่อเราจากไปนะ ทุกคนยังรักพ่อ และรู้สึกว่าพ่ออยู่ด้วยตลอดเวลา”
แจ๊ส “แกโชคดีนะครับที่แกไปโดยไม่เจ็บป่วยอะไร แกไปแบบสบายๆ เราต้องการแค่นั้นก็พอแล้วครับ”
จอย “ครั้งสุดท้ายที่คุยกับพ่อ คุยแต่เรื่องไร้สาระ”
แจ๊ส “ผมจำได้คำสุดท้ายที่พ่อพูดมาคำนึงว่า เห้อ ผมได้ยินแค่นั้นจริงๆ เพราะหลังๆ แกพูดไม่ได้แล้ว (หัวเราะ) ผมไม่อยากให้เครียดครับ”
หลุยส์ “เอาสิ่งที่พ่อห่วงแน่ๆ เลยมั้ย พ่อห่วงสตาร์ทรถครับ เพราะแจ๊สเพิ่งจะออกรถมาให้พ่อคันใหม่ แกเป็นห่วงมากเลย ตอนที่แกอยู่โรงพยาบาลก็บอกให้ลูกกลับไปสตาร์ทรถและล้างรถให้ด้วย เดี๋ยวเสร็จงานนี้ผมจะรีบกลับไปล้างให้เลยครับ”
จอย “พ่อเป็นคนรักรถมาก รักมากกว่าลูกและเมียอีก ลูกเมียไปแตะรถเขานี่ไม่ได้เลยนะ ขอยืมก็ไม่ได้ แจ๊สไปยืมแล้วพ่อว่าไง”
แจ๊ส “ไม่ให้ยืม คือมันเป็นรถคนนึงที่แค่เปิดซันรูฟได้ ซึ่งแกก็ไม่ได้สูบบุหรี่ แต่ซื้อไปทำไมก็ไม่รู้ คือก็คงต้องเก็บรถคันนี้ไว้ครับ”
จิ้ม “เก็บไว้จนกว่าเราจะขายครับ (หัวเราะ)”
หลุยส์ “พี่น้องหลายคน จริงๆ แกไม่ค่อยได้ให้รักกันเท่าไหร่ แต่พ่อจะมีสอนเรื่องการดำเนินชีวิตมากกว่า”
จอย “พอเราจะไม่รักกัน เราก็จะเตือนกันแล้วว่าเราต้องรักกันนะ เพราะเรามีกันอยู่แค่นี้ แต่แค่นี้ก็เยอะแล้วนะ”
จุ๋ม “ที่เราไม่ได้ทะเลาะกัน เพราะพ่อไม่ได้ทิ้งสมบัติไว้ให้”
หลุยส์ “เรื่องฝันถึงพ่อ ตอนนี้ยังไม่มีใครอยากฝันครับ เพราะเรายังไม่ได้คิดว่าพ่อตาย อีกอย่างที่ไม่ได้ฝันเพราะเรายังไม่ได้นอนกันเลย (พี่น้องให้กำลังใจกันเองยังไงบ้าง?) อย่าตายตามพ่อแค่นั้นก็พอครับ”
จอย “เราแค่กอดกัน และให้กำลังใจกันไว้”
จิ้ม “ก่อนหน้านี้ พ่อเขาไม่รู้ว่าตัวเองเป็นอะไร เราก็พยายามหัวเราะ ยิ้มเล่นกับท่านตลอดเวลา”
จอย “แต่ถ้าใครจะร้องไห้ก็ต้องเดินออกจากตรงนั้นไปเลย อย่ามาร้องไห้ให้พ่อเห็น”
หลุยส์ “โดยเฉพาะพี่จุ๋มจะไม่ค่อยได้เข้าหาพ่อ เพราะแกแก่เลยร้องไห้ออกมา จริงๆ เราอยากให้ทุกคนมีความสุขกับเราไปด้วย แต่ไม่ใช่พ่อตายแล้วเรามาเฮฮานะ ลึกๆ เราก็สูญเสียเหมือนกัน แต่บ้านเราจะเป็นแบบนี้ คุยเล่นกัน และพ่อก็ไม่เคยตีลูกคนไหนครับ”
แจ๊ส “(มีคนทักว่า คนนั่งข้างแจ๊สหน้าคล้ายพ่อดมมาก?) ที่เห็นเขาไม่พูดเพราะคิดว่าเป็นวิญญาณพ่อเหรอ”
จิ้ม “น้องเห็นเหรอ? ทำไมพวกพี่ไม่เห็น (หัวเราะ)”
หลุยส์ “คนนี้คือคนที่คลุกคลีกับพ่อมาตั้งแต่เด็ก”
สุวัช “คนทักบ่อยครับว่าหน้าเหมือนพ่อ”
จอย “อย่าว่าแต่คนอื่นเลยนะคะ บางทีพวกเรายังหลงกันเองเลย ตกใจ นึกว่าพ่อ แต่พอบอกดูดีๆ แล้วไม่ใช่”
จิ้ม “ตอนกลางคืนในบริเวณวัด อย่าปล่อยให้พี่วัชเขาออกไป อาจจะมีตกใจกันได้”
แจ๊ส “สิ่งที่อยากบอกพ่อเราบอกกันไปเยอะแล้วนะผมว่า ก็ไม่รู้จะบอกอะไรอีกแล้ว”
หลุยส์ “อยากบอกว่าเราภูมิใจที่ได้เกิดเป็นลูกพ่อครับ”
แจ๊ส “สืบเจตนารมย์ของพ่อทำงานในวงการบันเทิง มอบความสุขให้แฟนๆ แบบนี้ตลอดไป”
